Φανταστείτε πως είστε ένας πιλότος. Ένας από τους πρώτους πιλότους στις αρχές του 20ου αιώνα που αποστολή σου θα ήταν να μεταφέρεις αντικείμενα σε μια σταθερή βάση. Τώρα φανταστείτε ότι είστε ένας πιλότος που ταξιδεύει αργά την νύχτα και ο καιρός δεν είναι καθόλου καλός και η ορατότητα περιορισμένη με αποτέλεσμα να μην ξέρετε προς τα πού πηγαίνετε.
Αν σας συνέβαινε αυτό θα ήταν πραγματικός εφιάλτης.
Ευτυχώς όμως μερικά από τα πιο ιδιοφυή μυαλά που εργάζονται στην κυβέρνηση των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1920 ανακάλυψαν έναν τρόπο για να λύσουν το πρόβλημα.
Το 1924 η ΗΠΑ χρειαζόταν να βρει έναν τρόπο ώστε οι πιλότοι να μην χάνουν την διαδρομή τους σε περίπτωση κακών καιρικών φαινομένων η κατά την διάρκεια της νύχτας.
Η λύση ήταν να τοποθετήσουν βέλη που θα δείχνουν την πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσουν.
Μοιάζουν πολύ σαν τους φάρους που γνωρίζουμε όλοι. Ήταν τοποθετημένα κοντά σε σπίτια για να διατηρούν το φώς τους όλο το χρόνο.
Μετά την πλοήγηση μέσω ραδιοσημάτων που εφαρμόστηκε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πολλά από τα βέλη καταστράφηκαν.
Υπάρχουν πολλά ακόμα βέλη που πολλοί όταν τα βλέπουν δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι καθώς δεν γνωρίζουν την χρήση που είχαν.
Αν σας συνέβαινε αυτό θα ήταν πραγματικός εφιάλτης.
Ευτυχώς όμως μερικά από τα πιο ιδιοφυή μυαλά που εργάζονται στην κυβέρνηση των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1920 ανακάλυψαν έναν τρόπο για να λύσουν το πρόβλημα.
Το 1924 η ΗΠΑ χρειαζόταν να βρει έναν τρόπο ώστε οι πιλότοι να μην χάνουν την διαδρομή τους σε περίπτωση κακών καιρικών φαινομένων η κατά την διάρκεια της νύχτας.
Η λύση ήταν να τοποθετήσουν βέλη που θα δείχνουν την πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσουν.
Μοιάζουν πολύ σαν τους φάρους που γνωρίζουμε όλοι. Ήταν τοποθετημένα κοντά σε σπίτια για να διατηρούν το φώς τους όλο το χρόνο.
Μετά την πλοήγηση μέσω ραδιοσημάτων που εφαρμόστηκε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πολλά από τα βέλη καταστράφηκαν.
Υπάρχουν πολλά ακόμα βέλη που πολλοί όταν τα βλέπουν δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι καθώς δεν γνωρίζουν την χρήση που είχαν.