Στην επίσκεψη του κ. Εμίρη που έγινε στο τέλος του χρόνου παρουσιάστηκαν τα οικονομικά και εμπορικά μεγέθη της εταιρίας που ιδρύθηκε από τον αείμνηστο Μποδοσάκη - Αθανασιάδη καθώς και σε γενική μορφή τα εμπιστευτικά στοιχεία που αφορούν την πρόοδο που η ΛΑΡΚΟ έχει πετύχει στην ανάπτυξη νέων χρήσεων της σκουριάς που παράγεται κατά τη διάρκεια της πυρομεταλλουργικής διαδικασίας για την παραγωγή σιδηρονικελίου.
Οι αποκαλύψεις αυτές του κ. Εμίρη έκαναν τους Σκοπιανούς να ζητήσουν περισσότερα στοιχεία τόσο για τα ορυχεία της Καστοριάς, που έχουν ιδιαίτερα υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου, όσο και τις προηγμένες χρήσεις της σκουριάς σε αλουμινούχο τσιμέντο υψηλών προδιαγραφών και ειδικών σιδηροκραμάτων.
Ετσι φαίνεται ότι δημιουργήθηκε το πρώτο έναυσμα για το σίριαλ της περίφημης τροπολογίας του ΤΑΙΠΕΔ, που προσπαθεί να απαλλάξει τα στελέχη του Ταμείου από τις ευθύνες που απορρέουν από την κοινοποίηση προς τρίτους συμβατικά χαρακτηρισμένων και προστατευμένων εμπιστευτικών πληροφοριών των προς ιδιωτικοποίησιν εταιριών, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
Η τροπολογία συζητείται στην Επιτροπή Εμπορίου της Βουλής ξανά σήμερα με κατεπείγουσες διαδικασίες. Είχε προηγηθεί η απόσυρσή της δύο φορές τον τελευταίο μήνα, ύστερα από την κατακραυγή που δημιουργήθηκε σε όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου από τους κινδύνους που ελλοχεύουν για το εθνικό συμφέρον και την εθνική ασφάλεια από την ανεξέλεγκτη κοινοποίηση εμπιστευτικών πληροφοριών «προς πάντα ενδιαφερόμενον».
Επιπροσθέτως, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν θέσει το θέμα της αντισυνταγματικότητας της τροπολογίας, αφού ερχόταν να απαλλάξει τα στελέχη του Ταμείου από τις ποινικές επιπτώσεις μετά την τέλεση μιας αξιόποινης πράξης, λειτουργώντας ουσιαστικά σαν προτροπή προς παρανομία αρχικώς και σαν γενική χάρη στην συνέχεια. Είχαν μάλιστα προτείνει να ζητηθεί και η γνώμη του Ευάγγελου Βενιζέλου στο θέμα, κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες ο πρόεδρος του Ταμείου χλεύασε.
Τα ισχύοντα για την περίπτωση της ΛΑΡΚΟ ωχριούν, όπως τονίστηκε από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλά ακόμα και εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ, μπρος στους κινδύνους που ελλοχεύουν στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης αμυντικών βιομηχανιών από οποιονδήποτε έχει απλώς εκδηλώσει ενδιαφέρον χωρίς κανένα απολύτως κόστος και δέσμευση εξαγοράς.
Το κυριότερο όμως είναι ότι η χώρα δεν μπορεί να προστατευθεί από μια απλή και διάτρητη αναφορά σε «πληροφορίες και στοιχεία που αφορούν ή σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια της χώρας», χωρίς την ύπαρξη λεπτομερών και αυστηρών διαδικασιών που θα αξιολογούν τις προς κοινοποίηση πληροφορίες από τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ προς τρίτους που εκδηλώνουν απλώς ενδιαφέρον, σε εταιρίες κοινής ωφελείας και υποδομών.
Δούρειος Ιππος ο αγωγός φυσικού αερίου ΤΑΡ
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΔΕΠΑ, που βρίσκεται την εποχή αυτή στο στόχαστρο διάφορων μνηστήρων, οι οποίοι είναι με τη σειρά τους δεσμευμένοι με γεωοικονομικά συμφέροντα, που ξεπερνούν κατά πολύ την εταιρία και τη χώρα.
Η Ελλάδα ενδιαφέρεται διακαώς για την υλοποίηση του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ, που θα μεταφέρει αέριο της Κασπίας και αργότερα της Μέσης Ανατολής από τα σύνορα της Τουρκίας και σε όλο το πλάτος της βόρειας Ελλάδας στην Αλβανία και από κει, υποθαλάσσια, στην Ιταλία. Συγχρόνως η ΔΕΠΑ προωθεί και τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό για όδευση του φυσικού αερίου της Κασπίας προς τη Βουλγαρία και από εκεί στη Ρουμανία.
Τα έργα αυτά είναι στρατηγικά για τη χώρα, της διασφαλίζουν τεράστιες επενδύσεις, μεγάλο αριθμό νέων θέσεων εργασίας στην κατασκευή τους, διαφοροποίηση ενεργειακών πηγών, ενεργειακή ασφάλεια και γεωπολιτικό ρόλο.
Μερικοί από τους μνηστήρες όμως έχουν τα συμφέροντά τους ταυτισμένα ή να κλίνουν προς άλλους αγωγούς, τον Nabucco West ή τον South Stream, που παρακάμπτουν την Ελλάδα εντελώς και βλάπτονται από την υλοποίηση του ΤΑΡ.
Με την τροπολογία του ΤΑΙΠΕΔ, αυτοί θα μπορέσουν να έχουν πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία, στις μελέτες, στις πληροφορίες και τις διαπραγματεύσεις που έχουν γίνει από ή μέσω ΔΕΠΑ αναφορικά με τα κόστη και τον σχεδιασμό της μεταφοράς αερίου προς Ιταλία, προς Βουλγαρία ή σε υγροποιημένη μορφή για ενίσχυση των ποσοτήτων και προς τις δύο κατευθύνσεις. Ετσι, αντί να ενισχύσουν, θα μπορούν αντίθετα να τορπιλίσουν τα εθνικά μας σχέδια και το συμφέρον της χώρας και να υποσκάψουν τον ΤΑΡ ή να ενισχύσουν με τα στοιχεία αυτά την ανταγωνιστικότητα του δικού τους πραγματικού ενδιαφέροντος, που είναι ασύμβατο με το ελληνικό συμφέρον.
Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για την περίπτωση των ΕΛ.ΠΕ., που έχουν αναλάβει την τήρηση και υλοποίηση όλων των κρατικών υποχρεώσεων που κληρονόμησαν από τη Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου.
Ειδικά για τα ΕΛ.ΠΕ., όπως τονίζουν υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρίας, οι εμπορικές συμφωνίες και το πλέγμα προμηθειών του αργού αποτελούν επιχειρηματικό απόρρητο και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, που δεν είναι διατεθειμένα να παράσχουν άκριτα και ελαφρά τη καρδία στον καθένα ο οποίος θα βρεθεί να εκδηλώσει ενδιαφέρον για εξαγορά στην επερχόμενη ιδιωτικοποίηση.
