Σύμφωνα με τους επιστήμονες θανατώνονται κάθε χρόνο 100 εκατ. καρχαρίες, οπωσδήποτε περισσότεροι από τους ανθρώπους θύματα επιθέσεων από καρχαρίες.
Οι πληθυσμοί των καρχαριών δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα ανάκαμψης από την εντατική αλίευση με τα πλέον ευάλωτα είδη να είναι ο ωκεάνιος λευκοπτέρυγος, η λάμνα και αρκετά είδη σφυροκέφαλων καρχαριών.
Το νούμερο των καρχαριών που θανατώνονται μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερο. Κι αυτό διότι οι αλιείς τους αφαιρούν τα πτερύγια – θεωρούνται εκλεκτό έδεσμα στη νοτιοανατολική Ασία- και τους ξαναπετούν νεκρούς στη θάλασσα, χωρίς οι απώλειες αυτές να καταγράφονται στα επίσημα στατιστικά.
Ένας ακόμα λόγος είναι η υψηλή περιεκτικότητα του συκωτιού τους σε λιπαρά ω-3, τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή συμπληρωμάτων διατροφής.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που περιλαμβάνονται στην έκθεση Αμερικανών και Καναδών επιστημόνων και που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Marine Policy, κάθε χρόνο θανατώνεται περίπου το 6,4 με 7,9% όλων των ειδών καρχαριών, με το επίπεδο αειφόρου αλιείας να μην ξεπερνά το 4,9%.
Μόνο το 2010, ο αριθμός των νεκρών καρχαριών κυμάνθηκε μεταξύ 63 εκατομμυρίων και 273 εκατομμυρίων.
Στο πλαίσιο της έρευνας μελετήθηκαν 60 είδη καρχαριών.
Υποψήφιοι για ένταξη στη Λίστα των ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση είναι οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες στη θαλάσσια περιοχή της Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Ο μεγαλύτερος θηρευτής του κόσμου με ιστορία 16 εκατ. ετών στις θάλασσες του πλανήτη καλύπτεται από την νομοθεσία περί αλιείας από το 1994.
Ωστόσο, θεωρείται «παράπλευρη απώλεια» στην αλίευση του ξιφία, της ιππόγλωσσας και του λευκού λαβρακίου στη θαλάσσια περιοχή της Καλιφόρνια και της Μπάχα Πενινσούλα του Μεξικού.
Με τους νέους κανονισμούς, οι αλιείς θα πρέπει να κατέχουν ειδικές άδειες για να κρατούν ως παράπλευρο αλίευμα τους λευκούς καρχαρίες.
Οι ρυθμίσεις αυτές θα αφορούν το χρόνο παραμονής των ειδικών διχτυών στο νερό, τον χώρο τοποθέτησής τους, αλλά και τον επιτρεπόμενο μέγιστο αριθμό των αλιευμένων καρχαριών.
