Χαρακτηρίσατε την πρόσφατη συμφωνία του Eurogroup για την Ελλάδα καλή, αλλά όχι επαρκή, εκτιμώντας ότι αν η ύφεση συνεχίσει να αυξάνεται θα τινάξει και αυτό το πρόγραμμα στον αέρα. Τι δεν κάνει η κυβέρνηση που οφείλει να κάνει;
Οφείλει να παρουσιάσει ένα σχέδιο απεγκλωβισμού της οικονομίας από το κράτος και να ριχτεί στη μάχη για να το εφαρμόσει αμέσως. Έτσι όπως καθυστερεί, και με βάση το γεγονός πως η απόφαση του Eurogroup έχει πολλές ουρές και εκκρεμότητες, οι μέρες αυτές θυμίζουν Ιούλιο - Αύγουστο του 2011. Όταν είχαμε μία μέτρια απόφαση στις Βρυξέλλες και η κυβέρνηση κατέβασε τα μολύβια…
Θα συνεχίσετε να τη στηρίζετε εντός Βουλής, όπως κάνετε από τον Ιούνιο και μετά;
Προφανώς και ναι, και με όλες μου τις δυνάμεις. Η Βουλή αυτή παρ’ όλα τα τραγικά προβλήματά της -είναι από πλευράς σύνθεσης η χειρότερη μεταπολιτευτική Βουλή- πρέπει να διατηρηθεί στη ζωή όσο γίνεται περισσότερο.
Υπάρχει ενδεχόμενο να σας δούμε στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα; Γνωρίζω ότι το έχετε απορρίψει και μάλιστα δημοσίως, αλλά οι πληροφορίες επιμένουν…
Οχι. Η συμμετοχή στη μάχη ενοχοποιήθηκε από το κόμμα μου, αλλά και από τη ΔΗΜ.ΑΡ. Η δε Ν.Δ. σήκωνε αδιάφορα τους ώμους. Ασκώ με πατριωτικό τρόπο τα καθήκοντά μου, δίχως κυβερνητικά ανταλλάγματα.
Θεωρείτε αποτυχημένο πρόεδρο τον Ευάγγελο Βενιζέλο; Θα διεκδικήσετε την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ ή θεωρείτε μία τέτοια κίνηση ρίσκο χωρίς αντίκρισμα;
Δεν στρέφομαι εναντίον του κ. Βενιζέλου. Δεν θα το κάνω ποτέ. Θα ήταν πολιτικά, ηθικά και συναισθηματικά απαράδεκτο. Μιλώ πολιτικά. Ενα κόμμα όταν δεν έχει στρατηγική και τακτική σε τόσες σκληρές συνθήκες καταστρέφεται. Πρότεινα τον Μάιο και τον Ιούνιο συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο και απορρίφθηκε.
Οχι επειδή έγινε επιλογή κάποιου άλλου, άλλα διότι το ΠΑΣΟΚ γλίστρησε σε πολιτικές συμπεριφορές χωρίς πυξίδα. Αλλα υποστήριζε τη μια μέρα και άλλα την άλλη. Γι’ αυτά τα θέματα μιλώ. Οχι για τον εαυτό μου. Απέδειξα με τη στάση μου πως ήμουν και είμαι υπέρ της συλλογικής ηγεσίας που ανοίγει μέτωπα, συγκρούεται και δίνει μάχες, συσπειρώνοντας πολίτες και κοινωνικές ομάδες. Δεν αποφεύγω το ερώτημα, σας λέω τι ακριβώς παλεύω. Τα θέματα ηγεσίας έπονται όλων των προηγούμενων ζητημάτων που σας ανέφερα.
Να το ρωτήσω πιο καθαρά. Πολλοί λένε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει υπερβεί πλέον τον κύκλο του. Οτι δεν αποτελεί ούτε πολιτική ούτε κοινωνική αναγκαιότητα. Συμπληρώνουν ότι και εσείς δεν είστε μακριά από αυτή την άποψη όταν μιλάτε για ανασύνταξη της δημοκρατικής παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ, κατά τη γνώμη σας, έχει ή δεν έχει ρόλο στη διαδικασία ανασύνταξης του χώρου;
Μα δεν είναι προφανές; Στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα. Είμαστε σε δρόμο καταστροφής γι’ αυτό δεν χωρούν ημίμετρα. Καμπανιακά συνέδρια επιβεβαίωσης ηγεσιών και εγκλωβισμού δυνάμεων θα οδηγήσουν το ιστορικό αυτό κόμμα εκτός Βουλής. Χρειάζονται ριζοσπαστικές αλλαγές.
Πρέπει να δημιουργηθεί κοινός πολιτικός χώρος, γιατί σήμερα οι σοσιαλδημοκράτες είναι πολλοί αλλά διάσπαρτοι σε κόμματα και δίκτυα. Πολλοί μάλιστα παραμένουν αδρανείς μη βλέποντας λύση. Πρέπει να ενωθούμε. Ιδού, σε αυτή τη μάχη έπρεπε σήμερα να ριχτεί το ΠΑΣΟΚ. Με όλα, μα όλα, τα θέματα ανοιχτά. Αν, αντίθετα, προσκαλείς άλλες δυνάμεις να μοιραστούν τα βάρη και τα βαρίδια του κόμματός σου, τότε δεν θα προσέλθει κανείς.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ
Γιατί επιστρέψατε στις διαδικασίες του κόμματος και γιατί δεν προχωρήσατε στη δημιουργία νέου κόμματος, όπως επέμεναν οι πληροφορίες όλο αυτό το διάστημα και είχατε αφήσει να εννοείται και από τις ομιλίες σας; Πολλοί λένε ότι ήρθαν στα χέρια σας απογοητευτικές μετρήσεις…
Μετά το σχέδιο νόμου για τα ΑΕΙ και τα επεισόδια της ίδιας ημέρας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αποφάσισα να μη συμμετέχω γιατί η διαφωνία μου για τη στρατηγική και τακτική θα δημιουργούσε καθημερινές συγκρούσεις. Στήριξα όμως δημόσια και με θάρρος τις πολιτικές αποφάσεις μας. Μετά, όμως, από την ψήφιση των μέτρων ζήτησα αποτίμηση της περιόδου. Στην προχθεσινή συνεδρίαση αποδείχθηκε, όπως πιστεύω, ότι είχα δίκιο. Ούτε έφυγα ούτε επέστρεψα, μάχομαι. Αλλά δεν πιστεύω πως έχουν κάποιο νόημα οι συγκρούσεις μέσα στο 5% του ελληνικού λαού. Νόημα έχει το άνοιγμα στο 50% της δημοκρατικής παράταξης.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΠΥΥ
Τι απαντάτε σε αυτούς που σας χρεώνουν τη σημερινή, δραματική κατάσταση στον ΕΟΠΥΥ;
Ακουγα πως γι’ αυτή τη διαρθρωτική αλλαγή πάλευαν οι κυβερνήσεις από τη δεκαετία του 1970. Οι συντεχνίες την απέκρουαν. Την καταφέραμε το 2011. Είναι η μεγαλύτερη αλλαγή μετά το ΕΣΥ στο χώρο της Υγείας. Το βασικό πρόβλημα του ΕΟΠΥΥ είναι η χρηματοδότηση. Γι’ αυτό όμως δεν ευθύνομαι.
Αντιθέτως, αν οι κλάδοι Υγείας είχαν παραμείνει μαζί με τους συνταξιοδοτικούς κλάδους, οι συντάξεις θα απορροφούσαν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η έλλειψη χρημάτων αφορά μόνο τον ΕΟΠΥΥ, αλλά θα αφορούσε και όλα τα χωριστά Ταμεία. Εκεί όμως, όπως γινόταν πάντα, θα προτιμούσαν να δίνουν συντάξεις, αντί να πληρώνουν τα φάρμακα και τα νοσοκομεία. Η ίδρυση του ΕΟΠΥΥ διέσωσε την κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
