“Ξέρω ότι μπορεί να ακούγομαι σαν την Mary Poppins, αλλά σαν ανεξάρτητός γιατρός που έχει περάσει χρόνια μελετώντας τον μηχανισμό του βήχα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω για την εγκυρότητα των στοιχείων. Μόλις πήραμε τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης μελέτης στον πραγματικό κόσμο για μια θεραπεία χωρίς συνταγογράφηση στην Ευρώπη.
Αυτό αποδεικνύει ότι ένα νέο φάρμακο το οποίο περιέχει κακάο είναι καλύτερο από το κοινό σιρόπι. Η σύγκριση βρήκε ότι οι ασθενείς που έπαιρναν το φάρμακο με βάση τη σοκολάτα είχαν σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα μέσα σε δύο μέρες.
Το ROCOCO είναι μια καλά σχεδιασμένη έρευνα μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή η οποία περιλαμβάνει 163 ασθενείς και τα αποτελέσματα θα δημοσιευτούν σε ένα περιοδικό μέσα στους επόμενους 12 μήνες. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η πρώτη έρευνα που δείχνει ότι η σοκολάτα καταπραΰνει τον βήχα.
Προηγουμένως, ερευνητές του Imperial College του Λονδίνου ανακάλυψαν ότι η θεοβρωμόνη, ένα αλκαλοειδές στο κακάο, είναι καλύτερη στην καταστολή της επιθυμίας για βήξιμο από την κωδεΐνη – ένα από τα βασικά συστατικά στα φάρμακα για τον βήχα.
Αυτή η δοκιμή του νέου φαρμάκου, η οποία έχει έκτοτε πάρει άδεια υπό την επωνυμία Unicough, έδειξε να μειώνει και την συχνότητα του βήχα αλλά και την διαταραχή του ύπνου μέσα σε δύο μέρες. Και οι περισσότεροι ασθενείς που το πήραν κατάφεραν να σταματήσουν την θεραπεία νωρίς, γιατί ο βήχας είχε φύγει.
Η ιδέα ότι η σοκολάτα θα μπορούσε να θεραπεύσει τον βήχα μπορεί να ακούγεται τρελή, αλλά οι ερευνητές του ROCOCO πιστεύουν ότι τα πλεονεκτήματα του οφείλονται στις μαλακτικές ικανότητες του κακάου.”
Είμαι σίγουρος ότι έχει φαρμακολογική δραστηριότητα, κάποιο είδος ανασταλτικής επίδρασης στις ίδιες τις νευρικές απολήξεις.
Ωστόσο, η κατανάλωση ζεστής σοκολάτας δεν έχει την ίδια επίδραση, αφού το κακάο δεν έρχεται σε επαφή με τον λαιμό για αρκετό χρονικό διάστημα ώστε να δημιουργήσει το προστατευτικό κάλυμμα.
Η αργή κατανάλωση σοκολάτας μπορεί να παρέχει κάποια ανακούφιση, αλλά πιστεύω ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο τα συστατικά της σοκολάτας δουλεύουν με τα υπόλοιπα συστατικά του σιροπιού που την κάνει τόσο αποτελεσματική.
Πέρα από το ίδιο το κακάο, η μαλακτική επίδραση εξασφαλίζει ότι τα άλλα καταπραϋντικά συστατικά – η διφαινυδραμίνη, λεβομενθόλη και το χλωριούχο αμμώνιο – έρχονται σε επαφή με τις ευαίσθητες νευρικές απολήξεις για όσο τον δυνατόν περισσότερο.”
Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι και οι δύο έρευνες δείχνουν ότι έχει έρθει ο καιρός να εγκαταλείψουμε την γελοία ιδέα ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι βήχα που χρειάζονται διαφορετικά φάρμακα.
Είναι μύθος.
Η ποικιλία είναι υπέροχη όταν ανοίγουμε ένα κουτί σοκολατάκια, αλλά μπερδεύει όταν οι καταναλωτές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε διάφορα σιρόπια για τον βήχα που υποτίθεται απευθύνονται σε διαφορετικούς τύπους βήχα.
Από πλευράς μάρκετινγκ, έχει νόημα να διαχωρίζουμε τον βήχα σε τύπους, γιατί είναι ένας τέλειος τρόπος για ενθαρρύνουμε τον κόσμο να αγοράσει περισσότερα προϊόντα. Αλλά από επιστημονικής άποψης, είναι απαρχαιωμένο.
Η ιδέα αυτής της κατηγοριοποίησης του βήχα εδραιώθηκε τον 19ο αιώνα όταν η φυματίωση ήταν ανεξέλεγκτη. Οι ασθενείς παρήγαγαν μεγάλες ποσότητες φλέγματος και υγρών με αίμα. Αλλά εντοπίζεται και ακόμη πιο παλιά, στην αρχαία Ελλάδα.”
“Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο κοινός βήχας προκαλείται κυρίως από λοίμωξη στην άνω αναπνευστική οδό και συνήθως συνοδεύεται από κρύωμα ή βήχα και με αυτόν τον τύπο λοίμωξης δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον ξηρό βήχα και στον βήχα που προκαλεί φλέγμα.
Δεν είναι βλέννα που προκαλεί την επιθυμία για βήξιμο, είναι το γεγονός ότι η λοίμωξη έχει καταλάβει τον αμυντικό μηχανισμό του σώματος και έχει κάνει τα νεύρα της άνω αναπνευστικής οδού υπερευαίσθητα. Αυτό βοηθά τον ιό, γιατί προκαλεί την επιθυμία για βήξιμο κι έτσι εξαπλώνεται.
Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι κάποια από τα συστατικά που χρησιμοποιούνται στα σιρόπια για τον βήχα έχουν επίδραση. Για παράδειγμα, η διφαινυδραμίνη και το χλωριούχο αμμώνιο ανακουφίζουν αποδεδειγμένα τα συμπτώματα, αλλά δεν έχει να κάνει με την βλέννα ή με τα αυξημένα πτύελα, είναι επειδή ηρεμούν την επιθυμία για βήξιμο.
Δεν κατανοούμε ακόμη όλους τους αισθητήρες που εμπλέκονται σε έναν μηχανισμό όπως ο βήχας – αλλά είμαι πεπεισμένος ότι στα επόμενα χρόνια θα βρούμε ότι εμπλέκεται κάποιος αισθητήρας σοκολάτας.
Πιστεύαμε ότι η μενθόλη ήταν απλά αρωματική, αλλά πλέον ξέρουμε ότι έχει φαρμακολογική επίδραση σε συγκεκριμένους αισθητήρες. Δεν αμφιβάλλω ότι το ίδιο ισχύει και για την σοκολάτα.”
Πηγή: fanpage
