Το «οιδιπόδειο σύμπλεγμα» δημοσίου και τραπεζών, με τους ρόλους να εναλλάσσονται οδηγεί στη χρεοκοπία τις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις που είτε εξαγοράζονται είτε κλείνουν.
Το δημόσιο δίνει στις τράπεζες, οι τράπεζες χρωστάνε στο δημόσιο και το δημόσιο στους προμηθευτές.
Από την άλλη όποιος «φουκαράς» επιχειρηματίας προσπαθεί να διασώσει κάτι από τα κόπια μια ζωής βρίσκει μπροστά του απρόσωπους σκληρούς και συνοφρυωμένους τραπεζίτες, που πριν λίγο καιρό του «πουλούσαν» λαγούς με πετραχήλια.
Ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής δήλωσε ότι οι τράπεζες θα επιστρέψουν 500 εκατομμύρια ευρώ στο δημόσιο και ότι θα ξεκινήσει η ανακεφαλαιοποίησή τους. Όσον αφορά το πρώτο, τα χρήματα αυτά δεν φτάνουν πουθενά, ενώ η ανακεφαλαιοποίησή τους που θα τους αποφέρει δεκάδες δις. ευρώ, θα είναι μια μακρά διαδικασία. Πάντως οι τράπεζες έχουν ήδη αρχίσει να εισπράττουν από την περασμένη άνοιξη.
Το ζητούμενο για να μπορέσει να επιβιώσει η ελληνική οικονομία είναι μεγάλο μέρος των χρημάτων να πέσουν στην αγορά.
Η σωστή λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος προϋποθέτει ότι υπάρχουν δύο πόλοι, οι δανειστές-τράπεζες και οι δανειολήπτες-φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, που όμως συνδέονται μεταξύ τους.
Η ευημερία των επιχειρήσεων συμβάλλει και στην αύξηση των κερδών των τραπεζών.
Η αυτορύθμιση της αγοράς δεν ευοδώθηκε παρά τις κραυγές των νεοφιλελεύθερων υπερασπιστών της. Δημόσιο και τράπεζες θα πρέπει να παρέμβουν υπέρ της αγοράς, κατανοώντας απόλυτα ότι δικλείδες ασφαλείας στην παρούσα συγκυρία δεν υπάρχουν.
epikaira
